Sierpień

lato wybuchło z całych sił 
w knajpach dziewczęta piją sok 
chłopcom nie było nigdy wstyd 
poprzez dym chwytać ich młody wzrok 

droga wymyka się spod stóp 
miasto przechyla się przez mrok 
meteoryty suną w dół 
rozmyła się w kolejną noc granica snu 

w niedorzeczności naszych ciał 
w zaprzepaszczonej ciszy serc 
doczekaliśmy wrzasku dnia 
taki wstyd zdarza się tylko raz 

za kryształową ścianą słów 
za nieprzebytym lasem kłamstw 
chowa się ze mną dobry duch 
pod niebem wiatr pogania los zatacza łuk 

doskonale znika czas 
doskonale i nie ma nic 
jeszcze dalej idę sam 
jeszcze dalej trzeba iść, tak trzeba, tak trzeba 
doskonale znika czas 
doskonale i nie ma nic 
jeszcze dalej idę sam 
jeszcze dalej trzeba iść, tak trzeba, tak trzeba...